RC HotRod 3D geprint
Toen ik in 2015 mijn Prusa i3 3D printer kocht stond het 3D printen onder de modelbouwers nog in de kinderschoenen. Rond die tijd was ik begonnen aan de bouw van een Dragline en ik had specifieke onderdelen nodig die niet te koop waren. Zelf printen was dus de oplossing! De Dragline is al weer enige tijd klaar en in de loop der tijd heb ik heel wat onderdelen geprint.
Begin dit jaar had ik het idee om een oldtimer (schaal 1:16) te tekenen en te printen, en ik was begonnen met spaakwielen. Voor de stuurinrichting ging ik toch even spieken op internet of ik daar niet een paar files kon downloaden. Daar kwam ik dus een complete auto tegen, inclusief bouwbeschrijving en de benodigde files, allemaal in .STL.
Alleen de schaal was niet goed, die was 1:24, dus die heb ik 50% vergroot.
Hierdoor klopte de montage van de servo, de motorbevestiging, de lagers en de bandenmaat niet meer.
De montageboutjes waren origineel M2 dus dat werd M3. De servo montage heb ik opnieuw getekend en geprint. De motor heb ik simpelweg gemonteerd m.b.v. een lijmpistool. Lagers zijn in overvloed bij Ali Express verkrijgbaar, dus daar had ik de juiste maat snel gevonden.
De bandenmaat was een groter probleem. Het aanvankelijke model van 1:24 was voorzien van banden van Ali Express. Maar door de vergroting van het model kwam ik in een schaal terecht waar ik geen banden voor kon vinden.
Ik ben op zoek gegaan naar een flexibel filament en kwam uit bij TPU van 3DWarehorse. Dit filament is blijvend flexibel en geeft een prima resultaat.
Het is wel noodzakelijk om een aantal parameters aan te passen voor een goed resultaat. Voor de Prusa I3 heb ik de snelheid op 30 mm/s gezet en de travel speed verlaagd naar 60 mm/s. Verder is het raadzaam om de retraction uit te schakelen.
In de afgelopen 6 jaar dat ik de 3D printer gebruik heb, is wel duidelijk geworden dat deze techniek zijn weg naar de modelbouwers heeft gevonden.
Dan bedoel ik de modelbouwer die graag zelf zijn modellen bedenkt en bouwt.
model van Leo Hassing