Ophaalbrug.
Ergens in de begin jaren 90 werd er tijdens een van de, toen nog, druk bezette clubavonden het idee op de grote ronde tafel neergelegd om een ophaalbrug met haven voor het basis te bouwen.
Ja, we waren toen nog een echte botenclub en het bassin had wel een leuke aanvulling nodig, zo was de gedachte.
Er is in die tijd ook veel gesproken over een vulkaaneiland en een booreiland maar die zijn er nooit echt gekomen.
Samen met Henk Groenendijk zijn wij samen voorzichtig begonnen met het bouwen van de brug.
Het materiaal wat we gebruikt hebben is hoofdzakelijk aluminium.
Verder was het veel zagen, zetten, popnagelen en vijlen.
De grove basis van de brug was er al vrij snel maar de elektrische besturing was nog wel een hoofdbreker aangezien alles toen nog handmatig ging en er geen slimme Arduino techniek beschikbaar was.
We hebben toen wel het elektrische schema op papier gezet maar het is nooit zo uitgevoerd.
Voor het onderstel van de brug werden de nodige optie besproken, uiteindelijk is er gekozen voor een gelaste constructie die de beide brughoofden onder water met elkaar verbond.
Nadat de basis klaar was en het mechanische gedeelte naar behoren werkte werd er begonnen met de aansluiting van de brug naar de rand van het bassin.
De eerder genoemde gelaste constructie had samen met het brugwegdek de exacte hoogte van de rand van het bassin. De aanrij platen die van de rand naar de brug liepen waren op de bassinrand 40 cm breed en liepen smaller uit naar de breedte van de brug.
Het idee was om een oprit naast het bassin te maken die aansluiting zou geven op de toen in opkomst zijnde vrachtwagenbaan, we waren inmiddels eind jaren 90.
Zover is het echter nooit gekomen.
Henk verhuisde naar Den Helder en het brug project raakte een beetje in de vergetelheid….
…totdat Albert rond het jaar 2010 het idee opperde om de ophaalbrug uit het stof te halen en af te bouwen, maar dan geïntegreerd in de fly-over van de autobaan.
Een goed plan, en zoals dat vroeger op de club ging hebben we daar zo’n kleine 6 jaar over gebrainstormd.
Uiteindelijk zijn Albert en ik daadwerkelijk begonnen aan het afbouwen en aanpassen van de brug.
Het ophaal mechanisme zoals in de jaren 90 bedacht werd overboord gezet, en Albert heeft er een soort van direct drive systeem van gemaakt.
Ook het elektrische schema kon bij het oude papier en werd vervangen voor een Arduino schakeling.
Het stalen frame werd aangepast aan de hoogte van de fly-over en de brug kreeg een kleurtje.
Als laatste werd het brugwachtershuisje onder handen genomen en ziedaar, na ca30 jaar stond de brug in 2022 bij Rooijakkers op de baan.
Daar is de brug officieel in gebruik genomen als de ” Groenendijk Brug”, een betere naam zou ik niet kunnen verzinnen…
Leo Hassing